على قد حبك، قربهم لقلبك، على قد العشرة و الايام الوحشة قبل الحلوة، على اد وقفتهم جمبك و حبهم ليك بردو
على قد الجدعنه و الشهامه و المواقف اللى مبتتنسيش، على قد مغامراتكم سوا، على قد الضحك و الثقه، على قد المشاكل اللى عديتوا منها و كملتوا عادى.. على قد عشمك بتكون صدمتك.
فى حاجات من كُبر تأثيرها فيك مبتعرفش تتكلم عنها و لا تحكى، عقلك مش مستوعب اللى حصل، بيدخل فى مرحلة انكار تام للمشكلة.. مستنى اى حاجة تكدبها و مع كل إشارة بتأكد مش بتكدب بيفقد الامل تدريجياً و بيتزايد معاه وجع قلبك،كل حاجة بتم فى صمت و بُطئ رهيب.
اصعب حاجة فى الفراق انه بيعمل شرخ كبير بينك و بين اللى قدامك و شرخ اكبر جوا قلبك.. لا عمرك هتنسى اللى حصل و لا حتى هتعرف تعيش بيه.
الوقت اه بينسى بس كل حاجة بتعدى بيها هتعلم فيك.. جسمك مليان كدمات نفسيه، روحك ملِّت، واحده واحده تبدأ تفقد طعم حاجات كتير عشان بس انت حبيت زياده و وثقت زياده.. انت اتعشمت زياده، عشمك عمره ما طلعك قدام.. طول عمره جايبك ورا.
-مالك يا ابنى؟
=مفيش، يارب يكون مفيش.
Comments
Post a Comment