التايمينج
كنت دايماً متأخر عنى بخطوة.. بس كان دايماً عندى تقبل لغلطاتك و كنت كل مره مستعده اسامح.
كنت كل مرة بتقول لى انا اتغيرت، كنت بصدق كلامك و بجدد الامل من جديد.
اتأخرت اوى و انا مبقتش بعرف اسامح، حتى لو حبيت اسامح مش هينفع.
مقتنعة إنك ممكن تحاول مرة و اتنين و عشرة بس ساعات بيبقى لازم تسيب كل حاجة و تمشى، اللحظة دى انت اللى بتقررها و بتبقى مقتنع تماماً انه مفيش فايده.
بعدها مش هتقبل اعذار و مش هتبقى قاسى لأ دا انت هتنتقم بكل الطرق و مش هتعرف تحب او تفكر فى اى حاجة حلوة حصلت، تعبك و جرحك بيبقوا مسيطرين عليك.
متلومنيش عشان "اى جيف اب اون يو" المرحلة دى انا وصلتلها بعد كتير.
لو عايزنى افتكرلك الحلو كنت انت افتكر كام مرة سامحت فيها و اديت فرص.
اول مرة اعرف انى مهمة عندك كانت لما خلاص كرهتك.. كانت لما خلاص مبقتش اشوف اى حاجة غير كدبك و بؤسى اللى انت كنت سببه بكدبك.
ماتلومش اللى مشى و سابك لوم افعالك.
Comments
Post a Comment